اختصاصی جام جم سرا: من به این گونه واکنشهای همگانی بشدت احساسی و بدون رجوع به منطق، عنوان «بورس خبری» دادهام: یک خبری، اتفاقی، رخدادی، ناگهان شایع میشود و همان بسیاری -نه همه- ناگهان پوشیده در لباس کارگزاران بورس، با سروصدایی بسیار، پرهیاهو شروع به چوب زدن میکنند!
هدف سبقت گرفتن از دیگران است در زمینههای متفاوت؛ حالا زمینۀ متفاوتش کلیک و بازدید بیشتر باشد، اظهار آشنایی با موضوع باشد، اظهار ارادت با کسی یا به کسی باشد، نگرانی، شخصی، اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، تخصصی، بله ما اینیم... هر چه باشد مهم نیست! هیچ نیازی به حداقلی از یک سرچ یا جستوجوی کوتاه مدت برای اطمینان از صحت خبر نیست. هیچ تعقل و منطقی برای در نظر گرفتن جوانب مرتبط با آن نیست. هیچ نیازی به شناختن یا آشنایی نیست، جای این شناخت و آشنایی کافیست تظاهر کنی! بعد هم «کپیاند پیست»، این جوزدگی احساسی را روی دستها به این سو و آن سو میبرد و تصویری از ما به ما و به دیگران نشان میدهد که گاهی میگویم قضاوت آیندگان که هیچ، قضاوت خودمان درباره خودمان در آینده واقعاً چه خواهد بود؟!
چسبیدن طولانی مدتمان به سطحیترین مسائل، بویژه وقتی سطح مطالعه، و در نتیجه، دانش و آگاهیمان بشدت (تأکید میکنم: بشدت) پایین است، مزید بر آن میشود و همین هم سبب میشود سرعت سقوطمان در این چاه ویل چنان فزونی گیرد که همین خود من هم اطمینانی ندارم فردا یکی جزو همین افراد باشم! یکی از همین افرادی که ناچار شود در سرعت این روند جنونآسای جاری، چون قطرهای در دریا همراه سیل سقوط به گوشهای افتد که انگشت دیگران و حتی انگشت خودش، خودش را نیز متهم کند!
جدیدترین بورس خبر، خبر درگذشت خواننده پاپ، مرتضی پاشایی است. یکی بناگه تصویری منتشر میکند از لحظات زجر کشیدنش! یکی برای عقب نماندن از قافله، تسلیتی میدهد بدون در نظر گرفتن حوزه مسئولیتش، یکی شروع میکند به داد سخن دادن درباره خود او و آثارش بدون یک بار پیش از این گوش دادن ترانه و اشعارش یا حداقلی از شناخت و... عکس و خبر است که سوار بر بال «موقعیت بهرهگیری از احساسات» به این سو و آن سو میرود.
یک نفر، یا یک گروه، یا حالا هر که! یک عکسی منتشر میکند (عمداً یا سهواً!) از «وداع مادر با جنازه پسر». هنوز هم این عکس در وایبر و فیسبوک و شبکههای اجتماعی دیگر در حال کلیک خوردن و کلیک شدن و بازنشر و «کپی اند پیست» است بدون آنکه کسی بگوید بزرگواران! آنچه با عنوان وداع مادر با جنازه مرتضی پاشایی منتشر میکنید در واقع تصویر هاله سحابی است! بر کدام جنازه و مقبرهای سر گذاشتهاید؟ خودتان میدانید؟ (ف.حسامی - روزنامهنگار)
یک نمونه از خیل تصاویر منتشر شده - آرم رسانه عمداً محو شده است
مادر هاله سحابی کنار پیکر او
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در استودیوی «جامپلاس» میزبان دکتر اسفندیار معتمدی، استاد نامدار فیزیک و مولف کتب درسی بودیم
سیر تا پیاز حواشی کشتی در گفتوگوی اختصاصی «جامجم» با عباس جدیدی مطرح شد
حسن فضلا...، نماینده پارلمان لبنان در گفتوگو با جامجم:
دختر خانواده: اگر مادر نبود، پدرم فرهنگ جولایی نمیشد
ولی خیلی خوشگل مرده پرست و خنده دار هستیم ما مردم
مرحوم برای خیلیا یك دفعه عزیز شد طوری كه تیتر درشت روزنامه شون شد مرگ پاشایی
به هر حال خدا كنه یه روز درس بگیریم هرچند بعیده
۲-اگر باعث تعالی ملت شود اگر پی به قدرت و حمایت خداوند ببرند اگر اشكی با هر تلنگری با یاد خدا ریخته شود جوگیری عالی است برخی مواقع تو دیار كفر حتی در قلب شیطان می توان خدا را جست چشم دل باز كن كه جان بینی آن چه نادیدنی است آن بینی
یه خاننده مرده
خدا بیامرزتش
دیگه انقدر بحث نباید رسانه ای بشه
كاشكی با دیدن این مساله كمی به فكر اون دنیا میفتادیم
با علی
همه هم عاشقش بودن هم واقعا عزادار
كجا بودید وقتی مردم روزها پشت دره بیمارستان منتظر شنیدن خبر سلامتی مرتضی بودند؟ انقدر موضوع رو ادامه ندید بس كنید مردم ما عاشق بودن كسی رو نمیشناسم كه با آهنگای مرتضی گریه نكرده باشه كافیه